در خیالات خودم در زیـــر بـــارانی که نیست؛
می رسم با تو به خانه،از خیابانی که نیست؛
می نشینی روبـرویم، خستگی در می کنی؛
چای می ریزم برایت،توی فنجانی که نیست؛
بازمی خندی ومی پرسی که حالت بهتر است؟
باز می خندم که خیلی،گرچه می دانی که نیست؛
شعر می خوانـــم برایت،واژه ها گل می کنند؛
یاس و مریم می گذارم،توی گلدانی که نیست؛
چشم می دوزم به چشمت،می شود آیا کمی
دستهایم را بگیری،بین دستانی که نیست..؟!
وقت رفتن می شود،با بغض می گویم نرو...
پشت پایت اشک می ریزم،در ایوانی که نیست؛
می روی و خانه لبریز از نبودت می شود
باز تنها می شوم،با یاد مهمانی که نیست...!
بعد تــــو این کــــار هـــر روز مــــن است؛
باور این که نباشی،کار آسانی که نیست...!
نظرات شما عزیزان:
مریم 
ساعت14:22---22 آبان 1393
سلام عزیزم شعر عالی بود ببخشید شاعرش کی بود.
پاسخ: سلام ممنون عزیزم نمیدونم کی بود شاعرش متاسفانه
محیا
ساعت17:32---8 آبان 1393
عجیب نیست که هیزم شکن بیاشوبد
درخت اگر که تو باشی دل از تبر ببری
آپم عزیزم
پاسخ:چشم محیا جان؛ اووومدم
mace
ساعت13:06---5 آبان 1393
اين شعر معركه اى بود.
من كپى كرد با اجازه ، خسته نباشى .gif)
پاسخ: خوشحالم پسندیدی عزیزم :)
باران
ساعت15:56---4 آبان 1393
و من
دروازبان خسته ای که
سالهاست
به
گل های پیراهن تو
باخته ام
مرسی
پاسخ: مرسی باران عزیزم
داوود
ساعت14:42---25 مهر 1393
شعر می خوانم برایت ...
در خیالات خودم در زیر بارون ...
ممنون
پاسخ: عااالی بود؛ ممنون
.gif){kind=small}